website under construction

6 Εντατικά τρίωρα μαθήματα

​

1. Παρίσι, Πρωτεύουσα του 19ου αιώνα: Μαζικότητα, Μελαγχολία και οι Απαρχές του Μοντέρνου

​

Χρονική περίοδος: c.1800-1920.

Ρεύματα και Στυλ: Νεοκλασικισμός, Ρομαντισμός, Ρεαλισμός, Ιμπρεσιονισμός.

​

Στόχος/Δομή:

Στόχος του σεμιναρίου είναι η ανάγνωση της πορείας της τέχνης από τον 19ου αιώνα ως τις αρχές του 20ου μέσα από την αντανάκλαση της καλλιτεχνικής παραγωγής του Παρισιού στα αισθητικά κειμένα του πιο διορατικού παρατηρητή του μοντέρνου, Charles Baudelaire. Μέσα από τη διαμάχη Νεοκλασικισμού και Ρομαντισμού, και το πέρασμα στο Ρεαλισμό και Ιμπρεσιονισμό, θα εξερεύνησουμε τη μετάβαση από τον ακαδημαϊκό καλλιτέχνη στον «κοσμικό άνθρωπο», το ρόλο του δανδισμού, της μόδας και του μητροπολιτικού τρόπου ζωής στην εξέλιξη της μοντέρνας τέχνης. Παράλληλα, θα αναλύσουμε τις προεκτάσεις των ιδεών του Baudelaire για τον κοινωνικό ρόλο του καλλιτεχνη και το πρόβλημα της καλλιτεχνικής τεχνικής πέραν του 19ου αιώνα.

Καλλιτέχνες που θα συζητηθούν (ενδεικτικά): Jacques-Louis David, Eugène Delacroix, Jean Auguste Dominique Ingres, Gustave Courbet, Costantin Guys, Édouard Manet, Pierre-Auguste Renoir, Claude Monet, Edgar Degas, Mary Cassatt, Georges Seurat.

​

2. Αφηρημένη Τέχνη: Διακοσμητικότητα, Υπέρβαση και Καταστροφή

​

Χρονική περίοδος: c.1860-1970.

Ρεύματα και Στυλ: Ιμπρεσιονισμός, Μετά και Νέοιμπρεσιονισμός, Εξπρεσιονισμός, Κυβοφουτουρισμός και Σουπρεματισμός, De Stijl και Bauhaus, Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός, Μινιμαλισμός.

​

Στόχος/Δομή:

Είναι το καθήκον της τέχνης να αναπαριστά τον κόσμο ή να τον επανερμηνεύει και να τον υπερβαίνει? Είναι η τέχνη αυτόνομη ή οφείλει να ακολουθεί ευρύτερους αισθητικούς και ηθικούς κανόνες? Τα ερώτηματα αυτά δεν τέθηκαν ποτέ ξανά στη μοντέρνα εποχή με την ένταση που τα έθεσε η εμφάνιση και άνοδος της αφηρημένης τέχνης. Στο σεμινάριο αυτό θα εξετάσουμε με αφετηρία το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα την ιστορική πορεία της αφαίρεσης στην τέχνη, τις διάφορες μορφές της και τα νοήματα που παίρνει σε ένα πλήθος εκπροσώπων της καλλιτεχνικής πρωτοπορίας,

από τα πρώτα δειλά της βήματα ως φαινόμενο στο έργο των Ιμπρεσιονιστών ως την επικράτηση της στον Αφηρημένο Εξπρεσιονισμό και στο Μινιμαλισμό του 20ου αιώνα.

Καλλιτέχνες που θα συζητηθούν (ενδεικτικά): Claude Monet, Paul Cezanne, Pablo Picasso, Hilma af Klint, Wassily Kandinsky, Umberto Boccioni, Sonia Delaunay, Kazimir Malevich, Piet Mondrian, Mark Rothko, Jackson Pollock, Frank Stella, Donald Judd.

​

3. Ιαπωνισμός: Ουτοπία, Εξωτισμός και Μοντέρνα Τέχνη

 

Χρονική περίοδος: 1858-1920.

Ρεύματα και Στυλ: Ρεαλισμός, Ιμπρεσιονισμός και Νεο/Μεταιμπρεσιονισμός, Αισθητισμός,

Arts and Crafts, Art Nouveau, Συμβολισμός.

​

Στόχος/Δομή:

Η έξοδος της Ιαπωνίας το 1858 από την εμπορική απομόνωση δύο αιώνων με τη Δύση άλλαξε για πάντα την πορεία της ευρωπαϊκής τέχνης. Σύντομα, οι ευρωπαϊκές αγορές θα κατακλείζονταν με αντικείμενα Ιαπωνικής τέχνης και οι κορυφαίοι ευρωπαίοι καλλιτέχνες θα ανακάλυπταν μία νέα πηγή έμπνευσης για τις δημιουργίες τους. Στο σεμινάριο αυτό θα εξερευνήσουμε τις επιρροές αυτές της Ιαπωνικής αισθητικής και τις μορφές που πήραν στο έργο μίας σειράς δυτικών καλλιτεχνών και designers του 19ου και 20ου αιώνα. Με αυτόν τον τρόπο, θα επιχειρήσουμε να κατανοήσουμε την ιστορική πορεία της δυτικής μοντέρνας τέχνης και αισθητικής υπό το πρίσμα αυτού του πολιτισμικού διαλόγου.

Καλλιτέχνες που θα συζητηθούν (ενδεικτικά): Hokusai, Utamaro, Hiroshige, James McNeill Whistler, Edgar Degas, Vincent van Gogh, Paul Gauguin, Henri de Toulouse- Lautrec, Aubrey Beardsley, Gustav Klimt, Charles Rennie Mackintosh, Margaret Macdonald Mackintosh, Frances Macdonald MacNair.

​

4. Η Πρωτόγονη Μοντέρνα Εποχή, 1890-1960

 

Χρονική περίοδος: c.1890-1960

Ρεύματα και Στυλ: Naïve art, Μεταιμπρεσιονισμός, Αναλυτικός Κυβισμός, Εξπρεσιονισμός, Dada, Σουρρεαλισμός, Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός.

​

Στόχος/Δομή:

Με την άνθηση του εθνογραφικών μουσείων στις μεγάλες ευρωπαϊκές μητροπόλεις στα τέλη του 19ου αιώνα, ευρωπαίοι καλλιτέχνες είχαν για πρώτη φορά εύκολη πρόσβαση σε εκτεταμένες συλλογές καλλιτεχνικών αντικειμένων από την Αφρική, Ασία, Ωκεανία και προκολομβιανή Αμερική. Η έκθεση σε αυτές τις πρωτόγνωρες αισθητικές και τεχνοτροπίες δεν θα γεννούσε απλά νέες ιδές για το έργο μεμονομένων ευρωπαίων καλλιτεχνών αλλά θα τους προσέφερε μία νέα καλλιτεχνική γλώσσα για να εκφράσουν την αντίδραση τους στην πορεία εξορθολογισμού του δυτικού τρόπου ζωής και τέχνης, δημιουργώντας έτσι το φαινόμενο του «πρωτογονισμού». Στόχος αυτού του σεμιναρίου είναι να εξερευνήσουμε αυτήν την ιστορία, αναλύοντας σημαντικά έργα, δημιουργούς, ρεύματα και τις επιρροές τους, από το Μεταιμπρεσιονισμό των τελών του 19ου αιώνα μέχρι τον Αφηρημένο Εξπρεσιονισμό στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα.

Καλλιτέχνες που θα συζητηθούν (ενδεικτικά): Henri Rousseau, Paul Gauguin, Pablo Picasso, Ernst Ludwig Kirchner, Emil Nolde, Marcel Janco, Max Ernst, Jackson Pollock, Jean Dubuffet.

​

5. Η Επανάσταση της Καθημερινής Ζωής: High and low culture στον 20ο αιώνα

 

Χρονολογία: c.1900-1980.

Ρεύματα και Στυλ: Συνθετικός Κυβισμός, Dada, Fluxus, Pop Art, Εννοιολογική και Μετα- εννοιολογική τέχνη, Appropriation.

​

Στόχος/Δομή:

Αν υπάρχει κάτι αδιαμφισβήτητο για την καλλιτεχνική παραγωγή στη σύγχρονη εποχή είναι η συνεχής υπέρβαση των ορίων μεταξύ τέχνης και καθημερινής ζωής. Ξεκινώντας από τις καινοτομίες του κολλάζ και του readymade και περνώντας από την Pop Art, την εννοιολογική τέχνη και το μεταμοντερνισμό, ο στόχος μας σε αυτό το σεμινάριο είναι να εξετάσουμε την εξέλιξη της μοντέρνας τέχνης μέσα από τη διαμάχη «high» και «low» culture. Σε αυτήν την πορεία, η μόδα, το θέαμα και ο κόσμος της

κατανάλωσης δεν αποδεικνύονται απλώς ανεξάντλητες πηγές έμπνευσης για την πρωτοποριακή τέχνη του 20ου αιώνα, αλλά επίσης προβληματοποιούν την ίδια την έννοια της αυθεντικότητας στην καλλιτεχνική δημιουργία.

Καλλιτέχνες που θα συζητηθούν (ενδεικτικά): Pablo Picasso, Georges Braque, Hannah Höch, Marcel Duchamp, Man Ray, Andy Warhol, Roy Lichtenstein, László Moholy- Nagy, Sol LeWitt, Joseph Kosuth, Gordon Matta-Clark, Sherrie Levine, Mike Bidlo, Jeff Koons.

​

6. Μεταξύ Ομορφιάς και Χρηστικότητας: Φόρμα, Λειτουργία και το Συνολικό Έργο Τέχνης σε Μοντέρνα Αρχιτεκτονική και Design, 1870-1950

​

Χρονική περίοδος: c.1870-1950
Ρεύματα και Στυλ: Art Nouveau/Jugendstil, Vienna Secession, Μοντερνισμός,

Κονστρουκτιβισμός, Bauhaus, Διεθνές Στυλ, Brutalism.

​

Στόχος/Δομή:

Το 1896, ο Αμερικάνος αρχιτέκτονας Louis Sullivan περιέγραψε το ιδεώδες του σύγχρονου design με τα λόγια «η φόρμα ακολουθεί τη λειτουργία». Με αφετηρία αυτό το σύνθημα θα εξετάσουμε τη μοντέρνα ιστορία του design και της αρχιτεκτονικής μέσα από τη διαμάχη φόρμας και λειτουργίας, εξορθολογισμού και εκφραστικότητας, ιστορικισμού και μοντερνισμού. Μέσα από αυτές τις συζητήσεις θα εξερευνήσουμε τη θέση του design ανάμεσα στις καλές τέχνες, τα όρια σχεδιαστή και καλλιτέχνη, καθώς και τις προσπάθειες συνένωσης των τεχνών από το Art Nouveau, το Bauhaus και το Σοβιετικό Κονστροκτουβισμό.

Καλλιτέχνες/Σχεδιαστές που θα συζητηθούν (ενδεικτικά): Henry van de Velde, Victor Horta, Antonio Gaudi, Charles Rennie Mackintosh, Margaret Macdonald Mackintosh, Joseph Maria Olbrich, Josef Hoffmann, Adolf Loos, Walter Gropius, Oskar Schlemmer, El Lissitzky, Lyubov Popova, Le Corbusier.

​

Επίπεδο:

Κατάλληλο για αρχάριους.

Θα πρέπει να έχετε ένα ενδιαφέρον για το αντικείμενο και την επιθυμία να μάθετε, αλλά δεν είναι απαραίτητη προηγούμενη εμπειρία στην ιστορία ή στη τέχνη.

 

​

Δίδακτρα:

€290

​

​

Έκπτωση:

10% για φοιτητές και για ανέργους με κάρτα ΟΑΕΔ στα ευέλικτα σεμινάρια και στα ενιαία προγράμματα.

 

​